ÖRNEK BİR SUNİ MERA:
Otlatılan suni mera alanı yaklaşık toplam 2 da büyüklüğündedir. Merada münavebeli
otlatma sistemi uygulanmıştır. 2 da alan 2 Ana parsele (A ve B ana parsellere)
ayrılmıştır. A ve B ana parsellerinde hindiler 14 gün süre ile münavebeli otlatılmıştır.
1
da büyüklüğündeki her bir ana parsel, 3 farklı mera karışımı ve her karışım 3
tekerrürlü olacak şekilde, toplam 9 alt parsele bölünmüş ve otlatılmıştır.
Karışımlar
alt parsellere tesadüfî dağıtılmıştır. Her bir alt parsel büyüklüğü 100 m2
(100 x 9=900
m
2 A Ana parseli; 100x 9=900 m2 B Ana parseli).
Farklı Karışımlarda kullanılan bitkiler ve oranları aşağıda verildiği şekildedir.
1.Karışım % 40 Kılçıksız Brom (Bromus inermis)+ % 20 Yonca (Medicago sativa)+
% 40 Gazal boynuzu (Lotus corniculatus) = K1
2.Karışım % 40 Yüksek Çayır Yumağı (Festuca pratensis) + % 20 Yonca (Medicago
sativa)+ % 40 Gazal boynuzu (Lotus corniculatus) = K2
3.Karışım % 40 Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata) + % 20 Yonca (Medicago sativa) +
% 40 Gazal boynuzu (Lotus corniculatus)= K3
Suni mera karışımına girecek olan yem bitkilerinin seçiminde en önemli ölçüt,
sulamaya Orta Anadolu koşullarında en iyi tepkiyi verebilecek, kanatlılar tarafından
otlanmaya, eşelenmeye dayanıklılığı fazla olabilecek olan köksaplı ve yumaklı bitkiler
seçilmiştir.
Suni mera oluşturulurken, birbirleriyle rekabet etmeyen, bölgeye adapte olmuş
buğdaygil ve baklagil kombinasyonlarından, rekabet indeksleri göz önünde
bulundurularak uygun karışımlar seçilmiştir.
Kılçıksız Brom (Bromus inermis); Uzun ömürlü, çok yıllık ve köksap (rizom) teşkil
ederek gelişen bir yem bitkisidir. Kuvvetli köksapları sayesinde kısa zamanda gelişerek
yayılır. Köksaplı olması nedeniyle çiğnenmeye ve otlanmaya dayanıklıdır. Kılçıksız
Brom derin köklere sahip olduğundan kuru yaz aylarında birçok buğdaygilden daha
fazla gelişir. Baklagil ve buğdaygil karışımı meralarda yüksek verim verir.
Yüksek Çayır Yumağı (Festuca pratensis): Çok yıllık, kuvvetli yumak oluşturan ve
kısa köksaplar oluşturan yem bitkisidir. Sürekli ağır otlatma yapılan mera alanları için
en uygun yem bitkilerinden biridir. Bu gibi alanlarda yalnız veya uygun baklagil ve
buğdaygillerle birlikte yetiştirilebilir.
Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata); Çok yıllık yumak oluşturan bir serin mevsim
buğdaygilidir. Serin mevsim buğdaygil yem bitkileri içerisinde en verimli olan türlerden
biridir.
Yonca (Medicago sativa); Çok yıllık, otlatmaya oldukça iyi dayanan, derin köklü
baklagil yem bitkisidir. Mera ıslahında da önemli rol oynayan kaliteli ve besleyici bir
yem bitkisidir.
Sarıçiçekli gazal boynuzu (Lotus corniculatus); Çok yıllık baklagil yem bitkisi olup,
kıraca, tuzluluğa dayanıklı ve sulamaya tepkisi çok iyi olan bir bitkidir.
Karışıma girecek bitkilerin rekabet İndeksleri göz önüne alınarak yapılan hesaplama
sonucu;
Kılçıksız Brom; 1.9 kg/da
Yüksek çayır yumağı; 6.0 kg/da
Domuz Ayrığı; 3.5 kg/da
Yonca; 1.5 kg/da
Sarı Çiçekli gazal boynuzu; 2.7 kg/da
Bu değerler, karışımdaki yüzde değerleri üzerinden hesaplanmış ve dekara atılacak
tohum miktarı belirlenmiştir.
Suni mera kurulacak alanda, sulama sistemi mevcut olup, münavebeli otlatmada
dinlenmeye alınan parseller de aynı zamanda sulamada yapılmıştır.
Tesis edilen suni mera 2015 yıllında Ağustos-Eylül- Ekim döneminde hindiler
tarafından otlatılmıştır. 15 günde arayla gözlemler yapılmıştır.
KAYNAK : ANKARA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ ANKARA KOŞULLARINDA HİNDİ MERASININ OTLATMA SÜRESİNCE OT KALİTESİ Salwa İBRAHİM AHMED OSMAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder